Το εμπορικό ισοζύγιο μιας χώρας ορίζεται από τις καθαρές εξαγωγές της (εξαγωγές μείον εισαγωγές) και συνεπώς επηρεάζεται από όλους τους παράγοντες που επηρεάζουν το διεθνές εμπόριο. Σε αυτούς περιλαμβάνονται τα αποθέματα συντελεστών παραγωγής και η παραγωγικότητα, η εμπορική πολιτική, οι συναλλαγματικές ισοτιμίες, τα συναλλαγματικά αποθέματα, ο πληθωρισμός και η ζήτηση.
Ένα κρίσιμο σημείο που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι τόσο τα αγαθά όσο και οι υπηρεσίες υπολογίζονται για τις εξαγωγές και τις εισαγωγές, με αποτέλεσμα ένα έθνος να έχει εμπορικό ισοζύγιο για τα αγαθά (γνωστό και ως εμπορικό ισοζύγιο εμπορευμάτων) και εμπορικό ισοζύγιο για τις υπηρεσίες. Ένα έθνος έχει εμπορικό πλεόνασμα εάν οι εξαγωγές του είναι μεγαλύτερες από τις εισαγωγές του- εάν οι εισαγωγές είναι μεγαλύτερες από τις εξαγωγές, το έθνος έχει εμπορικό έλλειμμα.
Βασικά συμπεράσματα
Το εμπορικό ισοζύγιο ορίζεται ως οι καθαρές εξαγωγές ενός έθνους ή οι εξαγωγές του μείον τις εισαγωγές.
Όταν οι εξαγωγές υπερβαίνουν τις εισαγωγές, το έθνος έχει εμπορικό πλεόνασμα και όταν οι εισαγωγές υπερβαίνουν τις εξαγωγές, το έθνος έχει εμπορικό έλλειμμα.
Οι συντελεστές παραγωγής, όπως η εργασία, επηρεάζουν το εμπορικό ισοζύγιο από το τι παράγεται και από ποιον.
Το διεθνές εμπόριο επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τη ζήτηση για τα αγαθά και τις υπηρεσίες ενός έθνους.
Διαθέσιμοι συντελεστές
Οι προικισμένοι συντελεστές περιλαμβάνουν την εργασία, τη γη και το κεφάλαιο. Η εργασία περιγράφει τα χαρακτηριστικά του εργατικού δυναμικού μιας χώρας. Η γη περιγράφει τους διαθέσιμους φυσικούς πόρους, όπως η ξυλεία ή το πετρέλαιο. Οι κεφαλαιουχικοί πόροι περιλαμβάνουν τις υποδομές και την παραγωγική ικανότητα.
Το υπόδειγμα Heckscher-Ohlin για το διεθνές εμπόριο δίνει έμφαση στα χαρακτηριστικά της εργασίας, της γης και του κεφαλαίου μιας χώρας για να εξηγήσει τα εμπορικά πρότυπα. Για παράδειγμα, μια χώρα με άφθονο ανειδίκευτο εργατικό δυναμικό παράγει αγαθά που απαιτούν σχετικά χαμηλού κόστους εργασία, ενώ μια χώρα με άφθονο φυσικό πλούτο σε πόρους είναι πιθανό να τα εξάγει.
Η παραγωγικότητα αυτών των παραγόντων είναι επίσης ουσιώδης. Ας υποθέσουμε ότι δύο χώρες έχουν ίση ποσότητα εργασίας και γης. Ωστόσο, η μία χώρα διαθέτει εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό και υψηλής παραγωγικότητας εδαφικούς πόρους, ενώ η άλλη έχει ανειδίκευτη εργασία και σχετικά χαμηλής παραγωγικότητας πόρους.
Το ειδικευμένο εργατικό δυναμικό μπορεί να παράγει σχετικά περισσότερο ανά άτομο από το ανειδίκευτο δυναμικό, γεγονός που με τη σειρά του επηρεάζει τους τομείς στους οποίους η καθεμία μπορεί να βρει συγκριτικό πλεονέκτημα. Η χώρα με ειδικευμένο εργατικό δυναμικό μπορεί να σχεδιάζει πολύπλοκα ηλεκτρονικά συστήματα, ενώ το ανειδίκευτο εργατικό δυναμικό μπορεί να ειδικεύεται στη βασική μεταποίηση.
Παρομοίως, η αποτελεσματική χρήση των φυσικών πόρων μπορεί να σημαίνει σχετικά περισσότερη ή λιγότερη αξία που εξάγεται από παρόμοια αρχική προσφορά.
Εμπορικές πολιτικές
Τα εμπόδια στο εμπόριο επηρεάζουν επίσης το ισοζύγιο εξαγωγών και εισαγωγών μιας χώρας. Οι πολιτικές που περιορίζουν τις εισαγωγές ή επιδοτούν τις εξαγωγές επηρεάζουν τις σχετικές τιμές των εν λόγω αγαθών, καθιστώντας περισσότερο ή λιγότερο ελκυστικές τις εισαγωγές ή τις εξαγωγές. Για παράδειγμα, οι γεωργικές επιδοτήσεις μπορεί να μειώνουν το κόστος καλλιέργειας, ενθαρρύνοντας έτσι την αύξηση της παραγωγής για εξαγωγή. Οι εισαγωγικές ποσοστώσεις αυξάνουν τις τιμές των εισαγόμενων αγαθών, γεγονός που μειώνει τη ζήτηση.
Τα έθνη που περιορίζουν το εμπόριο μέσω υψηλών εισαγωγικών δασμών και δασμών ενδέχεται να εμφανίζουν μεγαλύτερα εμπορικά ελλείμματα από ό,τι οι χώρες με ανοικτή εμπορική πολιτική. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα εμπόδια στο ελεύθερο εμπόριο μπορεί να τα αποκλείσουν από τις εξαγωγικές αγορές.
Υπάρχουν επίσης μη δασμολογικά εμπόδια στο εμπόριο. Η έλλειψη υποδομών μπορεί να αυξήσει το κόστος μεταφοράς των προϊόντων στην αγορά. Αυτό αυξάνει την τιμή των εν λόγω προϊόντων και μειώνει την παγκόσμια ανταγωνιστικότητα μιας χώρας, η οποία με τη σειρά της μειώνει τις εξαγωγές.
Οι επενδύσεις μπορούν να λειτουργήσουν για τη μείωση αυτών των εμποδίων. Για παράδειγμα, οι επενδύσεις σε υποδομές μπορούν να αυξήσουν την κεφαλαιακή βάση ενός έθνους και να μειώσουν την τιμή της προώθησης των προϊόντων στην αγορά.
Συναλλαγματικές ισοτιμίες, συναλλαγματικά αποθέματα και πληθωρισμός
Συναλλαγματικές ισοτιμίες: Ένα εγχώριο νόμισμα που έχει ανατιμηθεί σημαντικά αυξάνει το κόστος των εξαγόμενων αγαθών και μπορεί να αφήσει τους εξαγωγείς εκτός των παγκόσμιων αγορών. Αυτό μπορεί να ασκήσει πίεση στο εμπορικό ισοζύγιο μιας χώρας.
Αποθέματα συναλλάγματος: Για να ανταγωνιστεί αποτελεσματικά στις διεθνείς αγορές, ένα έθνος πρέπει να έχει πρόσβαση σε εισαγόμενα μηχανήματα που ενισχύουν την παραγωγικότητα, πράγμα που μπορεί να είναι δύσκολο εάν τα συναλλαγματικά αποθέματα είναι ανεπαρκή.
Πληθωρισμός: Εάν ο πληθωρισμός οργιάζει σε μια χώρα, η τιμή για την παραγωγή μιας μονάδας ενός προϊόντος μπορεί να είναι υψηλότερη από την τιμή σε μια χώρα με χαμηλότερο πληθωρισμό. Αυτό θα επηρεάσει τις εξαγωγές, επηρεάζοντας έτσι το εμπορικό ισοζύγιο.
Ζήτηση
Η ζήτηση για συγκεκριμένα προϊόντα ή υπηρεσίες αποτελεί βασικό στοιχείο του διεθνούς εμπορίου. Για παράδειγμα, η ζήτηση για πετρέλαιο επηρεάζει την τιμή και το εμπορικό ισοζύγιο τόσο των χωρών που εξάγουν όσο και των χωρών που εισάγουν πετρέλαιο. Εάν ένας μικρός εισαγωγέας πετρελαίου αντιμετωπίσει πτώση της τιμής του πετρελαίου, οι συνολικές εισαγωγές του μπορεί να μειωθούν.
Ο εξαγωγέας πετρελαίου, από την άλλη πλευρά, μπορεί να δει τις εξαγωγές του να μειώνονται. Ανάλογα με τη σχετική σημασία ενός συγκεκριμένου αγαθού για μια χώρα, τέτοιες μετατοπίσεις της ζήτησης μπορεί να έχουν αντίκτυπο στο συνολικό εμπορικό ισοζύγιο.
Το εμπορικό ισοζύγιο ως οικονομικός δείκτης
Η χρησιμότητα των στοιχείων του εμπορικού ισοζυγίου ως οικονομικού δείκτη εξαρτάται από το κράτος. Ο σημαντικότερος αντίκτυπος παρατηρείται γενικά σε έθνη με περιορισμένα συναλλαγματικά αποθέματα, όπου η δημοσιοποίηση των εμπορικών στοιχείων μπορεί να προκαλέσει μεγάλες διακυμάνσεις στα νομίσματά τους.
Τα στοιχεία του εμπορικού ισοζυγίου είναι συνήθως η μεγαλύτερη συνιστώσα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, το οποίο παρακολουθείται στενά από τους επενδυτές και τους επαγγελματίες της αγοράς για ενδείξεις της υγείας της οικονομίας. Ειδικότερα, το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών ως ποσοστό του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) παρακολουθείται για ενδείξεις ότι το έλλειμμα γίνεται μη διαχειρίσιμο και θα μπορούσε να αποτελέσει προάγγελο υποτίμησης του νομίσματος.
Ωστόσο, ένα προσωρινό εμπορικό έλλειμμα μπορεί να θεωρηθεί ως αναγκαίο κακό, καθώς μπορεί να υποδηλώνει ότι η οικονομία αναπτύσσεται έντονα και χρειάζεται εισαγωγές για να διατηρήσει τη δυναμική της.
Το εμπορικό ισοζύγιο αποτελεί βασικό δείκτη της υγείας ενός έθνους. Σε γενικές γραμμές, οι επενδυτές και οι επαγγελματίες της αγοράς φαίνεται να ανησυχούν περισσότερο για τα εμπορικά ελλείμματα παρά για τα εμπορικά πλεονάσματα, καθώς τα χρόνια ελλείμματα μπορεί να αποτελούν προάγγελο υποτίμησης του νομίσματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου