Τι είναι η Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου (GATT);
Η Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου (GATT), η οποία υπεγράφη στις 30 Οκτωβρίου 1947 από 23 χώρες, ήταν μια νομική συμφωνία που ελαχιστοποιούσε τους φραγμούς στο διεθνές εμπόριο με την εξάλειψη ή τη μείωση των ποσοστώσεων, των δασμών και των επιδοτήσεων, διατηρώντας παράλληλα σημαντικές ρυθμίσεις. Η GATT είχε ως στόχο να ενισχύσει την οικονομική ανάκαμψη μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο μέσω της ανασυγκρότησης και της απελευθέρωσης του παγκόσμιου εμπορίου.
Η GATT τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 1948. Από την αρχή αυτή βελτιώθηκε, οδηγώντας τελικά στη δημιουργία του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) την 1η Ιανουαρίου 1995, ο οποίος την απορρόφησε και την επέκτεινε. Μέχρι τότε 125 έθνη είχαν υπογράψει τις συμφωνίες της, οι οποίες κάλυπταν περίπου το 90% του παγκόσμιου εμπορίου.
Το Συμβούλιο Εμπορίου Αγαθών (Συμβούλιο Αγαθών) είναι υπεύθυνο για τη GATT και αποτελείται από εκπροσώπους όλων των χωρών μελών του ΠΟΕ. Από τον Σεπτέμβριο του 2020, πρόεδρος του Συμβουλίου Εμπορίου Αγαθών είναι ο Σουηδός πρέσβης Mikael Anzén.5 Το Συμβούλιο διαθέτει 10 επιτροπές που ασχολούνται με θέματα όπως η πρόσβαση στην αγορά, η γεωργία, οι επιδοτήσεις και τα μέτρα αντιντάμπινγκ.
Βασικά συμπεράσματα
Η Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου (GATT) υπογράφηκε από 23 χώρες τον Οκτώβριο του 1947, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, και έγινε νόμος την 1η Ιανουαρίου 1948.
Σκοπός της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου (GATT) ήταν να διευκολύνει το διεθνές εμπόριο.
Η Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου (GATT) πραγματοποίησε συνολικά οκτώ γύρους από τον Απρίλιο του 1947 έως τον Δεκέμβριο του 1993, καθένας από τους οποίους είχε σημαντικά επιτεύγματα και αποτελέσματα.
Το 1995, η Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου (GATT) απορροφήθηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ), ο οποίος την επέκτεινε.
Κατανόηση της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου (GATT)
Η GATT δημιουργήθηκε για να διαμορφώσει κανόνες που θα τερμάτιζαν ή θα περιόριζαν τα πιο δαπανηρά και ανεπιθύμητα χαρακτηριστικά της προπολεμικής περιόδου προστατευτισμού, δηλαδή τους ποσοτικούς εμπορικούς φραγμούς, όπως οι εμπορικοί έλεγχοι και οι ποσοστώσεις. Η συμφωνία παρείχε επίσης ένα σύστημα για τη διαιτησία εμπορικών διαφορών μεταξύ των εθνών και το πλαίσιο επέτρεψε μια σειρά πολυμερών διαπραγματεύσεων για τη μείωση των δασμολογικών φραγμών. Η GATT θεωρήθηκε σημαντική επιτυχία στα μεταπολεμικά χρόνια.
Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου (GATT)
Ένα από τα βασικά επιτεύγματα της GATT ήταν αυτό του εμπορίου χωρίς διακρίσεις. Κάθε υπογράφον μέλος της GATT έπρεπε να αντιμετωπίζεται ισότιμα με οποιοδήποτε άλλο.8 Αυτό είναι γνωστό ως η αρχή του πλέον ευνοούμενου κράτους, και έχει μεταφερθεί στον ΠΟΕ.9 Ένα πρακτικό αποτέλεσμα αυτού ήταν ότι όταν μια χώρα διαπραγματευόταν μια μείωση των δασμών με ορισμένες άλλες χώρες (συνήθως τους σημαντικότερους εμπορικούς εταίρους της), η ίδια μείωση θα ίσχυε αυτόματα για όλα τα υπογράφοντα μέλη της GATT. Υπήρχαν ρήτρες διαφυγής, σύμφωνα με τις οποίες οι χώρες μπορούσαν να διαπραγματευτούν εξαιρέσεις, εάν οι εγχώριοι παραγωγοί τους θα υποστούν ιδιαίτερη ζημία από τις μειώσεις των δασμών
Τα περισσότερα έθνη υιοθέτησαν την αρχή του μάλλον ευνοούμενου κράτους για τον καθορισμό των δασμών, η οποία αντικατέστησε σε μεγάλο βαθμό τις ποσοστώσεις. Οι δασμοί (προτιμότεροι από τις ποσοστώσεις, αλλά εξακολουθούν να αποτελούν εμπόδιο στο εμπόριο) μειώνονταν σταθερά σε διαδοχικούς γύρους διαπραγματεύσεων.
Η GATT καθιέρωσε την αρχή του μάλλον ευνοούμενου κράτους στις δασμολογικές συμφωνίες μεταξύ των μελών της.
Ιστορία της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου (GATT)
Η GATT πραγματοποίησε οκτώ γύρους συνεδριάσεων μεταξύ Απριλίου 1947 και Δεκεμβρίου 1993. Κάθε μία από τις διασκέψεις είχε σημαντικά επιτεύγματα και αποτελέσματα.
Η πρώτη συνάντηση έγινε στη Γενεύη της Ελβετίας και συμμετείχαν 23 χώρες. Το επίκεντρο αυτής της εναρκτήριας διάσκεψης ήταν οι δασμοί. Τα μέλη καθόρισαν φορολογικές παραχωρήσεις που άγγιζαν πάνω από 10 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ στο εμπόριο σε όλο τον κόσμο.
Η δεύτερη σειρά συναντήσεων ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1949 και πραγματοποιήθηκε στο Ανσύ της Γαλλίας. Και πάλι, οι δασμοί ήταν το κύριο θέμα. Δεκατρείς χώρες συμμετείχαν στη δεύτερη συνάντηση και πέτυχαν επιπλέον 5.000 φορολογικές παραχωρήσεις μειώνοντας τους δασμούς.
Από τον Σεπτέμβριο του 1950 ξεκίνησε η τρίτη σειρά συνεδριάσεων της GATT που πραγματοποιήθηκε στο Torquay της Αγγλίας. Αυτή τη φορά συμμετείχαν 38 χώρες και πέρασαν σχεδόν 9.000 δασμολογικές παραχωρήσεις, μειώνοντας τα φορολογικά επίπεδα έως και 25%.
Η Ιαπωνία συμμετείχε για πρώτη φορά στη GATT το 1956 στην τέταρτη συνάντηση μαζί με άλλες 25 χώρες.12 Η συνάντηση έγινε στη Γενεύη της Ελβετίας και πάλι η επιτροπή μείωσε τους παγκόσμιους δασμούς, αυτή τη φορά κατά 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ.
Αυτή η σειρά συναντήσεων και μειωμένων δασμών θα συνεχιζόταν, προσθέτοντας νέες διατάξεις της GATT κατά τη διαδικασία. Ο μέσος δασμολογικός συντελεστής μειώθηκε από περίπου 22%, όταν υπογράφηκε για πρώτη φορά η GATT στη Γενεύη το 1947, σε περίπου 5% μέχρι το τέλος του Γύρου της Ουρουγουάης, που ολοκληρώθηκε το 1993, ο οποίος διαπραγματεύτηκε επίσης τη δημιουργία του ΠΟΕ13.
Το 1964 η GATT άρχισε να εργάζεται για τον περιορισμό των πολιτικών ληστρικής τιμολόγησης. Οι πολιτικές αυτές είναι γνωστές ως ντάμπινγκ. Καθώς περνούσαν τα χρόνια, οι χώρες συνέχισαν να επιτίθενται σε παγκόσμια ζητήματα, συμπεριλαμβανομένης της αντιμετώπισης των γεωργικών διαφορών και της εργασίας για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου